Κλιματική κρίση: Πόσο απέχει ο πλανήτης από το σημείο τήξης
Η κλιματική κρίση επηρεάζει όλο και περισσότερο την θερμοκρασία προκαλώντας το φαινόμενο της σταδιακής υπερθέρμανσης του πλανήτη. Τα είκοσι τελευταία χρόνια, οι επιστήμονες έχουν κρούσει πολλάκις τον κώδωνα του κινδύνου σχετικά με την αύξηση της θερμοκρασίας, η οποία προκαλείται από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και μπορεί να ωθήσει γρηγορότερα προς την κατάρρευση.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα με ανάλυση των New York Times, τα συστήματα αυτά είναι τόσο τεράστια που μπορούν να παραμείνουν κάπως σε ισορροπία ακόμη και όταν οι θερμοκρασίες αυξάνονται. Αλλά μόνο μέχρι ενός σημείου. Όταν θερμανθεί ο πλανήτης πέρα από ορισμένα επίπεδα, αυτή η ισορροπία μπορεί να χαθεί. Σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο, οι επιπτώσεις θα είναι σαρωτικές και δύσκολα αναστρέψιμες. Παρακάτω θα δείτε μερικές από τις επιπτώσεις:
Μαζικός θάνατος των κοραλλιογενών υφάλων
Η λεύκανση των κοραλλιών δεν είναι απαραίτητα κακή. Η υπερβολική θερμότητα στο νερό αναγκάζει τα κοράλλια να αποβάλλουν τη συμβιωτική άλγη που ζει μέσα στους ιστούς τους. Εάν οι συνθήκες βελτιωθούν, μπορούν να επιβιώσουν από αυτή τη λεύκανση.
Με τον καιρό, οι ύφαλοι αυτοί μπορούν να ανακάμψουν. Καθώς ο κόσμος θερμαίνεται, όμως, η περιστασιακή λεύκανση μετατρέπεται σε τακτική λεύκανση. Η ήπια λεύκανση γίνεται σοβαρή λεύκανση.
Οι τελευταίες προβλέψεις των επιστημόνων είναι δυσοίωνες. Ακόμη και αν η ανθρωπότητα κινηθεί γρήγορα για να περιορίσει την υπερθέρμανση του πλανήτη, το 70-90% των σημερινών κοραλλιών που χτίζουν υφάλους θα μπορούσε να πεθάνει τις επόμενες δεκαετίες.Ένας ύφαλος μπορεί να φαίνεται υγιής μέχρι τα κοράλλια του να αρχίσουν να λευκαίνουν και να πεθαίνουν.
Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα κοράλλια που δημιουργούν υφάλους θα εξαφανιστούν. Τα πιο ανθεκτικά μπορεί να επιβιώσουν σε θύλακες. Αλλά τα ζωντανά οικοσυστήματα που υποστηρίζουν αυτά τα πλάσματα θα είναι αγνώριστα. Δεν υπάρχει ανάκαμψη σύντομα, ούτε στα μέρη όπου ζουν σήμερα τα κοράλλια, ούτε σε οποιαδήποτε κλίμακα.
Πότε μπορεί να συμβεί: Θα μπορούσε να έχει ήδη ξεκινήσει.
Απότομη απόψυξη του μόνιμου πάγου
Στο έδαφος κάτω από τα ψυχρά μέρη του πλανήτη, τα συσσωρευμένα υπολείμματα φυτών και ζώων που έχουν πεθάνει εδώ και καιρό περιέχουν πολύ άνθρακα, περίπου διπλάσια ποσότητα από αυτή που υπάρχει σήμερα στην ατμόσφαιρα. Καθώς η θερμότητα, οι πυρκαγιές και οι βροχές ξεπαγώνουν και αποσταθεροποιούν το παγωμένο έδαφος, τα μικρόβια πιάνουν δουλειά, μετατρέποντας αυτόν τον άνθρακα σε διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο. Αυτά τα αέρια του θερμοκηπίου επιδεινώνουν τη ζέστη, τη φωτιά και τη βροχή, γεγονός που εντείνει την απόψυξη.
Όπως πολλές από αυτές τις τεράστιες, αυτοτροφοδοτούμενες αλλαγές στο κλίμα μας, η απόψυξη του μόνιμου πάγου είναι περίπλοκο να προβλεφθεί. Μεγάλες εκτάσεις έχουν ήδη ξεπαγώσει, στον Δυτικό Καναδά, στην Αλάσκα, στη Σιβηρία. Αλλά πόσο γρήγορα μπορεί να ξεπαγώσει η υπόλοιπη περιοχή, πόσο αυτό θα προσθέσει στην υπερθέρμανση του πλανήτη, πόσος από τον άνθρακα μπορεί να παραμείνει παγιδευμένος εκεί κάτω, επειδή η απόψυξη προκαλεί την ανάπτυξη νέας βλάστησης πάνω του – όλα αυτά είναι δύσκολο να προσδιοριστούν.
«Επειδή αυτά τα πράγματα είναι πολύ αβέβαια, υπάρχει μια προκατάληψη προς την κατεύθυνση να μη μιλάμε γι’ αυτό ή να απορρίπτουμε την πιθανότητα, ακόμη και», δήλωσε ο Tapio Schneider, κλιματολόγος στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. «Αυτό, νομίζω, είναι λάθος», είπε. «Εξακολουθεί να είναι σημαντικό να διερευνούμε τους κινδύνους, ακόμη και αν η πιθανότητα εμφάνισης στο εγγύς μέλλον είναι σχετικά μικρή».
Πότε μπορεί να συμβεί: Η χρονική στιγμή θα διαφέρει από τόπο σε τόπο. Οι επιπτώσεις στην υπερθέρμανση του πλανήτη θα μπορούσαν να συσσωρευτούν σε διάστημα ενός αιώνα ή και περισσότερο.
Πηγή: athens-news.gr
Comments